Cellulit i zdrowie jelit

Co to jest cellulit?

Cellulit (adiposis edematosa) to miejscowe nagromadzenie tłuszczu w podskórnej tkance łącznej, ograniczone grzbietami tkanki łącznej, które sprawia, że powierzchnia skóry jest nierówna, co nadaje dotkniętemu obszarowi wygląd skórki pomarańczowej. Nie należy go mylić z cellulitisem o podobnej nazwie, czyli zapaleniem skóry spowodowanym infekcją bakteryjną.

Kogo dotyka cellulit?

Występuje u ponad 90% kobiet, które przeszły okres dojrzewania. Rzadko występuje też u mężczyzn. Cellulit najczęściej występuje na udach i pośladkach, rzadziej na brzuchu. Ściśle mówiąc, nie jest to stan patologiczny. Chociaż dostępnych jest kilka metod leczenia, skuteczna terapia nie została do tej pory wyjaśniona, a skuteczność poszczególnych procedur jest różnie oceniana w literaturze medycznej.

Jak powstaje cellulit?

W rozwoju cellulitu odgrywają rolę dwa ważne czynniki. Jednym z nich jest dominująca rola hormonów. Najbardziej narażone są kobiety, dlatego estrogen jest prawdopodobnie najważniejszym hormonem w rozwoju cellulitu. Inne hormony, takie jak insulina, hormony tarczycy i prolaktyna, również biorą udział w rozwoju cellulitu.
Cellulit jest rzadki u mężczyzn, ale częściej występuje u mężczyzn z niedoborem androgenów, np. u mężczyzn poddawanych terapii estrogenowej z powodu raka prostaty.

Układ pokarmowy a cellulit

Estrobolom to zbiór bakterii w jelitach, które mogą rozkładać i zmieniać poziom estrogenów krążących w organizmie.

Problem ten jest prawdopodobnie spowodowany dysbiozą jelitową, czyli brakiem równowagi bakterii jelitowych. Kiedy zbyt wiele bakterii wytwarza β-glukuronidazę, przekształca ona estrogen w jego niesprzężoną formę aktywną, która jest następnie wchłaniana do krwiobiegu. Prowadzi to do dominacji estrogenów.

Zmienione krążące poziomy estrogenów mogą przyczyniać się do otyłości, zespołu metabolicznego, zwiększonego ryzyka wystąpienia niektórych nowotworów, hiperplazji endometrium, endometriozy, zespołu policystycznych jajników (PCO), problemów z płodnością i chorób układu krążenia.

Innym czynnikiem rozwoju cellulitu jest produkcja toksyn przez szkodliwe bakterie jelitowe Gram-ujemne (LPS), które powodują zaburzenia w przepływie krwi i układu limfatycznego w mikrokapilarach skóry. Prowadzi to do nagromadzenia toksyn i rozpadu włókien kolagenowych, które utrzymują warstwy skóry razem. Włókna te stają się twarde, tracą swoją elastyczność i łatwo się kurczą. Wciągają się do środka i tworzą dołeczki, które są pierwszą widoczną oznaką cellulitu.

Jak zapobiegać cellulitowi?

Produkcja krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA) przez bakterie jelitowe jest ważna dla piękna skóry. Ważna jest też produkcja rozgałęzionych krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (BSCFA), takich jak kwas izo-, izowalerianowy i 2-metylomasłowy, które są wytwarzane przez mikroorganizmy jelitowe.

Można to osiągnąć poprzez spożywanie dużej ilości fermentowalnego (rozpuszczalnego w wodzie) błonnika pokarmowego. Najskuteczniejszym z tych błonników jest błonnik jabłkowy, który ma wysoką zawartość pektyn.

Rola pektyn i inuliny

Pektyny i inulina dostarczają dużych ilości maślanu, octanu i propionianu. W różnych badaniach pektyny i inulina znacznie zmniejszają wzrost tkanki tłuszczowej i oporność na insulinę. Obniżają one również poziom trójglicerydów w wątrobie i poprawiają wrażliwość na insulinę. Fulvicherb-Synergy również zawiera pektynę i inulinę, a także inne składniki. Nasz produkt Fulvicherb z pektyną jabłkową i inuliną zawiera duże dawki czystej pektyny i inuliny.

Podobnie ważną rolę w skórze odgrywają rozgałęzione łańcuchy kwasów tłuszczowych (BCFA). Oba są „produktami” dobrych bakterii jelitowych.

Fermentacja rozgałęzionych kwasów tłuszczowych w jelicie człowieka jest prowadzona głównie przez bakterie z rodzaju Bacteroides. Te dwa rodzaje kwasów tłuszczowych rzadko występują w tkankach wewnętrznych człowieka, ale są obecne w dużych stężeniach w skórze. Nie jest przypadkiem, że skóra dzieci o aksamitnej skórze ma najwyższe stężenie tych kwasów tłuszczowych.

Najbardziej znanym kwasem BCFA jest tłuszcz z wełny owczej, czyli przyjazna dla skóry lanolina. Te specjalne kwasy tłuszczowe możemy również uzyskać z pożywienia, z mięsa i tłuszczu mlecznego pasących się przeżuwaczy.

Okazuje się, że przywrócenie optymalnego stanu mikrobiomu jelitowego ma pozytywny wpływ na ciało człowieka nie tylko wewnętrznie, ale i zewnętrznie.